Wie heeft dat er wanneer opgeplakt?’ riep Catharina zodra ze binnenkwam tegen de eerste de beste binnen haar blikveld. Het was een van de nieuwe meisjes, van wie ze de namen was vergeten. Ze had een lief gezichtje dat enigszins… Lees meer ›
De straten waren vrijwel leeg, de honden hadden zich het afgekoelde, ongelijkmatige asfalt toegeëigend om bij te komen van hun zwerftochten naar voedsel. Als ze door de hemelsblauwe Vespa werden genaderd, tilden ze hun kop een stukje op, openden een… Lees meer ›
De zon was boven het muurtje achter het zwembad uit geklommen en van dramatisch oranje in zachtroze en goudgeel veranderd, zodat de kleuren van de bloemen in de tuin in volle glorie werden belicht. Van het natuurgeweld die nacht was… Lees meer ›
In het huis enkele straten verderop, dat met de verweerde maar elegante gietijzeren poort, werd Catharina die ochtend wakker van de stilte. Haar bewustzijn werd als het ware gewaarschuwd door alles wat ze op dit uur niet hoorde: het mechanisch… Lees meer ›
De regen spetterde, tikte, drupte slecht enkele tellen, daarna klonk alleen nog die constante ruis die even oorverdovend is als comfortabel en geruststellend – omdat het geluid voor ons precies de juiste gehoorsfrequentie heeft en misschien onbewust ook omdat we… Lees meer ›
De eerste keer dat Shariff de oprit op reed van wat zijn nieuwe huis in de tropen zou worden, was hij met heel andere dingen bezig dan hij van tevoren had bedacht. De scheefgezakte houten poort waarvan de chauffeur de… Lees meer ›
